Zastosowanie: tyłozgryz z wychyleniem zębów siecznych górnych
Modele gipsowe są ustawione w zgryzie konstrukcyjnym, czyli w przypadku tej wady z wysunięciem żuchwy
Masa akrylowa przylega do siekaczy i kłów górnych + częściowo do wyrostków zębodołowych
Zasięg masy akrylowej:
w wymiarze pionowym od sklepienia górnego do sklepienia dolnego przedsionka z uwolnieniem wędzidełek
w wymiarze poprzecznym do drugich zębów trzonowych mlecznych
Aparat odsuwa wargę dolną i policzki, co umożliwia wzrost doprzedni żuchwy
Podczas leczenia podkłada się masę szybkopolimeryzującą w celu skorygowania ustawienia siekaczy górnych
Przypadek zgryzu otwartego na tle dysfunkcji języka → w aparacie wykonuje się drucianą lub akrylową zaporę, którą usuwamy gdy szpara niedogryzowa się zmniejszy
Przypadek użycia płytki do ćwiczeń lub oduczenia oddychania przez usta → pobierany jest zgryz indywidualny ; płytka używana jest wyłącznie w celu ćwiczeń mięśniowych
Wykonana jest z poliamidowego tworzywa, które jest termoplastyczne. Płytkę należy zanurzyć wodzie o temp. 60-80 C, a następnie uformować kształt i utrwalić go pod zimną wodą
Gdy płytka używana jest w celu korekty dysfunkcji języka, należy wbudować w płytkę zaporę dla języka (podobnie jak w płytce indywidualnej Hotza i Norda)
Zalecane noszenie w nocy i w ciągu dnia do ćwiczeń
Płytka przedsionkowa Krausa, czyli tzw. tarcza ustna
Użytkowanie płytek – w nocy i 2 godziny w ciągu dnia
Zalecane jest wykonywanie ćwiczeń mięśniowych w płytkach, minimum 3x w ciągu dnia
Tarcza przedsionkowa pojedyncza pełna
Od płytki przedsionkowej Hotza różni się tym, że przylega swym obrzeżem do linii demarkacyjnej między błoną śluzową ruchomą, a nieruchomą, natomiast nie przylega do zębów i wyrostków zębodołowych
Zastosowanie: tyłozgryzy i zgryzy otwarte + zapobieganie nawykom zewnątrzustnym
Wykonywana jest w zgryzie konstrukcyjnym lub nawykowym
Tarcza przedsionkowa częściowa
Przebiega wzdłuż dolnego wyrostka zębodołowego po stronie wargowej i policzkowej. Na wysokość dochodzi do brzegów siecznych i powierzchni zgryzowych zębów bocznych
Zastosowanie: tyłozgryzy, zapobieganie nawykom ssania lub nagryzania wargi
Wykonywana jest w zgryzie nawykowym
Tarcza podwójna przedsionkowo-językowa
Złożona jest z 2 części – tarczy przedsionkowej + tarczy językowej, które połączone są ze sobą drutem przechodzącym poza II trzonowcami mlecznym
Zastosowanie: tyłozgryzy, odzwyczajanie od nawyków zewnątrzustnych i językowych
Wykonywana jest w zgryzie konstrukcyjnym lub nawykowym
Tarcza językowa
Zbudowana jest z indywidualnej zapory dla języka połączonej z płytką podniebienną
Zastosowanie: tyłozgryzy i zgryzy otwarte, którym towarzyszą nawyki językowe
Wykonywana jest w zgryzie nawykowym
Aparaty typu Trainer
Zastosowanie: tyłozgryz z protruzją zębów siecznych górnych ; uzębienie mieszane
Wykonany jest z miękkiego tworzywa elastycznego
Posiada specjalne kanały na zęby, które oddzielone są elastycznymi wałami nagryzowymi → wymuszają one ustawienie żuchwy w pozycji brzeg na brzeg
Polecane szczególnie u dzieci z niewydolnością i hipotonią mięśni warg, ponieważ powodują pozytywny efekt wzrostu napięcia mięśnia okrężnego ust
Skutki użytkowania aparatu typu Trainer według na podstawie badań cefalometrycznych:
1. Zmniejszenie kąta ANB i nagryzu poziomego
2. Przechylenie zębów siecznych górnych
3. Wychylenie zębów siecznych dolnych
4. Niewielki efekt szkieletowy wysunięcia żuchwy
Zalety aparatu:
Odsuwają język od łuku zębowego à stanowią więc element rehabilitacji czynnościowej
Uniemożliwiają oddychanie przez usta à sprzyjają reedukacji funkcji oddychania
Nie jest potrzebna współpraca z technikiem à alternatywa dla aparatów indywidualnych + mniejsze koszty
Brak elementów podatnych na złamania à nie ma konieczności napraw
Nie wymagają pracochłonnych wizyt kontrolnych (wypiłowywanie płaszczyzn, aktywacja łuków, sprężyn)
Okres wymiany uzębienia i słaba współpraca pacjenta nie ma wpływu na dopasowanie i utrzymanie aparatu
Przeciwskazania do ich stosowania:
Przeszkody w drogach oddechowych (polipy, skrzywienie przegrody, obrzęk błony śluzowej)
Wady:
Większy dyskomfort w użytkowaniu trainera w porównaniu z aparatem czynnościowym indywidualnym
Trainer w porównaniu do aktywatora powoduje:
1. Silniejsze uczucie nacisku na zęby
2. Większą wrażliwość zębów na nagryzanie
3. Bardziej odczuwalne upośledzenie mowy
T4B – Trainer for Braces:
Może być stosowany jednocześnie z aparatami stałymi cienkołukowymi
Najczęściej stosowany u dzieci z wczesnym uzębieniem stałym
Jego działanie może pomóc utrzymać wyniki leczenia tyłozgryzu za pomocą aparatu stałego
T4A – Trainer for Alignment
Wywiera działania poprawiające ustawienie zębów przednich w podobnym zakresie jak inne aparaty zdejmowane
W masę elastyczną aparatu w odcinku przednim po stronie przedsionkowej i językowej wbudowywane są elementy o działaniu podobnym do działania łuku ortodontycznego
Masa akrylowa pokrywa podniebienie i powierzchnie podniebienne zębów bocznych powyżej ich największej wypukłości, co pozwala na ich naturalne wyrzynanie
Prosty wał akrylowy biegnie od kła do kła, potem do brzegów siecznych, co hamuje tym wyrastanie zębów siecznych
Zastosowanie: wady doprzednie z płytkim odwrotnym nagryzem pionowym
Aparat ruchomy
Masa akrylowa pokrywa korony wszystkich zębów dolnych, a w odcinku przednim jest uformowana równia pochyła, na której ukos nagryzają zęby sieczne i kły górne
Nakładki na zębach bocznych zapobiegają ich wydłużaniu, co mogłoby doprowadzić do powikłania zgryzem otwartym
W trakcie leczenia wskazana jest przebudowa powierzchni nakładki szybokopolimerem
Zastosowanie:wady doprzednie z głębokim odwrotnym nagryzem pionowym
Aparat ruchomy
Masa akrylowa pokrywa korony dolnych zębów przednich, w górnej części uformowana jest równia pochyła, na której ukos nagryzają zęby sieczne i kły górne
W odróżnieniu od równi nakładkowej, w tym przypadku masa akrylowa nie przylega do powierzchni żującej zębów bocznych, tylko tworzy dwa akrylowe skrzydełka przylegające do ścian językowych zębów trzonowych dolnych
Taka konstrukcja zapewnia lepsze utrzymanie aparatu
Równia prosta
Uzębienie mieszane lub stałe
Zastosowanie: wady doprzednie i zgryzy krzyżowe przednie
Aparat ruchomy lub stały
W miejscu nagryzu zębów siecznych górnych, płaszczyzna powinna być lekko wypukła i tak ukształtowana, aby styczna do miejsca nagryzu tworzyła z koroną zęba górnego kąt 45
W dalszej części płaszczyznę nagryzową spłaszcza się i modeluje, aby sięgała około 5 mm za miejscem nagryzu
Równie cementuje się na okres: od 1 do kilku tygodni (nie dłużej niż 6 tygodni), zależnie od rodzaju leczonej wady i głębokości odwrotnego pionowego nagryzu przed leczeniem
Im płytszy nagryz, tym krócej stosuje się równie w obawie przed utworzeniem zgryzu otwartego
Strony źródłowe
Prof. dr hab. n. med. Irena Karłowska " Zarys współczestnej ortodoncji"
Prof. dr n. med. Florentyna Łabiszewska-Jaruzelska " Ortopedia szczękowa"